- بی معرفت (مَ رِ فَ)
مرکّب از: بی + معرفت = معرفه عربی، که شناسایی نداشته باشد. که آشنا نباشد، أمرد. (یادداشت مؤلف)، و رجوع به بی موی شود
معنی بی معرفت - جستجوی لغت در جدول جو
- بی معرفت ((مَ رِ فَ))
فاقد معرفت، فاقد شناخت یا آگاهی لازم نسبت به ارزش های جامعه، دارای رفتار مغایر با آن ارزش ها
- بی معرفت
بی تمیز، بی دانش، بی هنر، جاهل، نادان، نافرهیخته
متضاد: بامعرفت
متضاد: بامعرفت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عِفْ فَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + عفت، که عفت نداشته باشد. بی تقوی. ناپرهیزگار. رجوع به عفت شود، بی اندیشه و بی فکر. (ناظم الاطباء)، رجوع به غور شود
(مَ رِ فَ)
لغت نامه دهخدا
کیفیت وصفت بی معرفت. بدون شناسایی. بدون آشنایی. نداشتن معرفت و شناسایی. بی توجهی به نیکیها که در حق او کرده اند: گفت بد کرده است و از بی معرفتی این عمل کرده است. (انیس الطالبین ص 106). گفتم از بی معرفتی بنسبت کمال شما این سخنان از من صادر شد. (انیس الطالبین ص 106).
(مُ رُوْ وَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + مروت = مروءه ’عربی’، بی مردانگی. بی انسانیت. بی آزرم. بی ادب. درشت و سخت دل و بی انصاف. بداندیش. بدخواه. بدخوی. ظالم. (ناظم الاطباء)، بیر و ناتراشیده. (آنندراج)، نامردم. (یادداشت مؤلف) : مرد بی مروت زن است و عابد باطمع راهزن. (گلستان باب هشتم)، ملاح بی مروت ویرا بخنده گفت. (گلستان)،
زنبور درشت بی مروت را گوی
باری چو عسل نمیدهی نیش مزن.
سعدی.
کان بداخلاق بی مروت را
سنگ بر سر زدن سزاوار است.
سعدی (کلیات سعدی، مصفا ص 811)،
بر در ارباب بی مروت دنیا
چند نشینی که خواجه کی بدر آید.
حافظ.
مرو ب خانه ارباب بی مروت دهر
که گنج عافیتت در سرای خویشتن است.
حافظ.
- امثال:
طبیب بی مروت خلق را رنجور میخواهد
گدا بهر طمع فرزند خود را کور می خواهد.
رجوع به مروت و مروءه شود
زنبور درشت بی مروت را گوی
باری چو عسل نمیدهی نیش مزن.
سعدی.
کان بداخلاق بی مروت را
سنگ بر سر زدن سزاوار است.
سعدی (کلیات سعدی، مصفا ص 811)،
بر در ارباب بی مروت دنیا
چند نشینی که خواجه کی بدر آید.
حافظ.
مرو ب خانه ارباب بی مروت دهر
که گنج عافیتت در سرای خویشتن است.
حافظ.
- امثال:
طبیب بی مروت خلق را رنجور میخواهد
گدا بهر طمع فرزند خود را کور می خواهد.
رجوع به مروت و مروءه شود
بی حمیت، ناجوانمرد
متضاد: بامروت
متضاد: بامروت
به دردنخور، باطله، بی استفاده، بی فایده، بیهوده، مهمل، بی کاره
متضاد: مفید
متضاد: مفید
باکمال، عالم، فرهیخته، آداب دان، جوانمرد
متضاد: بی فضیلت، بی معرفت
متضاد: بی فضیلت، بی معرفت
